Drastyczna śmierć Smartfona

Lubię funkcjonalność.

Ale gdy mój mąż przyniósł pierwszego smartfona do domu, pomyślałam - ale gadżeciarz ;-)
Po co komu dotykowy ekran i reszta bajerów.
Uwierzcie mi szybko zmieniłam zdanie.  Kiedy tylko mogłam dorywałam się do telefonu męża i się nim bawiłam :-)
Mężasty patrząc na moją fascynacje sprezentował mi osobistego smartfona - ależ był szał. Telefon stał się notatnikiem, kalendarzem, komputerem, kafejką internetową, telewizorem - wszystkim.

Na placu zabaw gdy dzieci były w zasięgu wzroku, mogłam sprawdzić pocztę, zajrzeć na fejsa, spoglądać na ebooka.
Idąc na siłownie sprawdzałam rozkłady autobusów, czekając na przystankach zaglądałam do blogosfery...
Lista zakupów online dla męża ;-)
Mój smartfon stał się moją prawą ręką.
Gdy jeździliśmy z Norbem do Berlina ratował nas przy 8 godzinnej trasie gdzie robił za odtwarzacz mp3 czy telewizorek.
Zaufanie do dzieci mnie zgubiło ...
Mamo daj zobaczę, Mamo halo ... no tak halo halo ... puść bajkę, puść piosenki itd...

Któregoś dnia wpada mąż do domu

- "Czego nie odbierasz telefonu" pyta poddenerwowany
Myśli skupiają się na telefonie "Gdzie jest" - dosłownie godzinę temu rozmawiałam z Magdą i dźwięk na bank był włączony. Gdzie jesteś myślę.
Mój wzrok pada na Norba - "Norbitek gdzie mamy telefon" - pytam łagodnie.
Norbert patrzy na mnie z uśmiechem mówiąc "tak halo halo".
Mężasty dzwoni a telefon milczy.
Nagle moje oczy urosły do wielkości orbit - lato, gorąc, balkon , basen.
Nie, to niemożliwe!!
Lecę potykając się o zabawki, widzę basen, stosik zabawek dmuchanych... Odgarniam dmuchane piłeczki .... LEŻY ... na dnie!!
Moje serce pękło. Mąż oczywiści litania itd ... Ale ja nie słyszę ... pustka i cisza... to koniec ... żegnaj przyjacielu ... Oczywiście gwarancja nie obejmuje zalania (utopienia a w serwisie powiedzieli że nawet jak coś wymienią to i tak najprawdopodobniej padnie).
Za radą koleżanki nasypałam do pudełeczka ryżu i zakopałam telefon w częściach na 24h ba dałam mu 48h.
Leżał ponad godzinę w wodzie nawet się nie łudziłam, że zadziała.
Poskładałam go, postanowiłam włączyć.
Zaświecił, zagrał - > ZADZIAŁAŁ ....pocieszano mnie że pewnie na dniach padnie...
Funkcjonował jak dawniej, może ekran mu delikatnie pociemniał ale DZIAŁAŁ...
Mijały dni, tygodnie działał ...

Po 3 miesiącach, Gabrysia rozmawiałam przez telefon z Babcią i nagle mówi, że telefon nie działa ... Niemożliwe, pokaż ... może to bateria? Niestety. Mój Smartfonik już nie zadziałał, nie zaświecił, nie wydał żadnego dźwięku ...

Wróciłam do epoki kamienia łupanego ... ale przecież to lepsze niż kompletny brak telefonu.
Przynajmniej by mieć kontakt ze światem ... zaraz się umowa kończy to sobie coś wezmę. Z tym "COŚ" w oszczędnej taryfie wcale nie jest łatwo ....
Każdego dnia codzienne obowiązki przypominały mi, jak bardzo brakuje mi smartfona! Brakuje mi dostępu do informacji jakie mi dawał w ciągu kilku sekund. Pogoda, przepis, rachunki, poczta i wiele wiele innych rzeczy zawierało się w tym jednym małym pudełeczku. Człowiek szybko się uzależnia ...

Mężasty postanowił wywalczyć fajnego smartfona co się wiązało z dłuższym czekaniem ... a to wcale nie było łatwe ....

Najgorsze jest to, że operator starego, wiernego klienta traktuje gorzej niż nowego .... ale zmiana numeru, czy sieci nie bardzo mi się uśmiechała ...

W końcu znalazł się telefon w mojej taryfie, spełniający moje oczekiwania w rozsądnych pieniądzach :-)
cieszę się jak dziecko na Gwiazdkę :-) łiiiiii
Już nie mogę się doczekać aż go zobaczę.
Czy rzeczywiście spełni moje oczekiwania?? AAAAa te emocje :-)
czekam czekam czekam siedzę jak na szpilkach :-) ile można czekać ... gdzie kurier :-) aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa


Swoją droga że nie pomyślałam by zrobić zdjęcie pływającego smartfona w basenie hehehe - to taka uwaga mojego męża ;-)

Żegnaj przyjacielu.