Dziecko na smyczy - plecaczek ze smyczką

Kiedy dziecko zaczyna się sprawnie poruszać wydaje mu się, że może iść tam gdzie chce. Najczęściej w przeciwną stronę niż mama.
Kiedy jest to spacer nie ma sprawy bo można iść w każdym kierunku, byle z daleka od ulicy. Kiedy jednak trzeba dojść do konkretnego celu zaczyna się problem.
Norbert bardzo chce być samodzielny, doszło do tego, że nie mogłam go trzymać ani za rączkę ani za szalik ani za kurtkę czy kaptur. Od razu włączał swoją syrenę w postaci wrzasków. W ruch poszedł plecaczek ze smyczką. Rok temu taki plecaczek dostała Gabi od Babci, która nie nadążała za wnuczką ;-)

Jedno z moich ulubionych zdjęć. 

To bardzo fajny wynalazek, który pozostawia dziecku wolną rękę do pewnej odległości. Masz pewność ze ci się nie wyrwie na ulicę. W mieście niestety trzeba mieć oczy dookoła  głowy a czasem i to mało! A taki plecaczek ułatwia życie. Rodzic jest spokojniejszy a dziecko bardziej samodzielne czyli zadowolone.

U nas plecak się świetnie sprawdził jak Norb był niemowlakiem i tu musiałam trzymać wózek a tu iść z Gabi za rękę, która była bardzo zainteresowana samochodami ... Trzeba sobie jakoś radzić ;-) Za jednym dzieckiem jest łatwo nadążyć gorzej jak masz dwójkę i uciekają w dwie różne strony ;-)

Gabrysi bardzo podobał się plecaczek, chowała sobie do niego swoje skarby. Plecak fajnie sie sprawdził jak szliśmy np na targ gdzie jest tłok ;-) albo na jakiś festyn. Gdy dziecko chce iść samo masz pewność ze go nie zgubisz w tłumie, że Ci się nie wyrwie ;-)

Norbert na spacery bez wózka wychodzi od początku marca miał rok i 2 miesiące. Na początku problemu nie było bo chodził po mału i ostrożnie. Z czasem zaczął biegać i się buntować, chcąc fruwać tam gdzie go oczy poniosą. Wyprawy zakupowe zaczynały być malutkim problemem i zazwyczaj kończyły się dźwiganiem zakupów i wyrywającego się Norberta - dodam, że to 13 kg. Jak siedzi grzecznie na rękach nie ma problemu ale jak wierzga nogami i się wyrywa to szybko ma się dość ;-).

Ostatnio babcia zaproponowała na spacer plecaczek plecaczek - całkiem o nim zapomniałam. Oczywiście najpierw musiałam wytłumaczyć Gabrysi dlaczego to Norbuś musi teraz nosić ten plecaczek.

Sam plecaczek spodobał się Norbertowi. Ale szybko odkrył, że jest tam coś doczepione co go ogranicza ;-)
Skubana, inteligentna bestia ;-) Oczywiście wrzask, histeria, wyrywanie się.

Chwilę zajęło mu  przyzwyczajenie się do tej sytuacji ale reszta spaceru była już spokojna :-)

Leciutki, wygodny i praktyczny bo zawsze można coś schować ;-)

W sumie gdybyśmy wzięli ten plecaczek na niedzielny spacer, Norbert nie miałby zdartego nosa ...

W ten weekend czeka nas daleka wyprawa i w sumie żałuję, że nie mam dwóch plecaczków ;-)

na życzenie jednej z blogerek link do sklepiku gdzie kupowałam nasz plecaczek:

http://aktywnyurwis.pl